Wyżyna Teatralna 2010
OKO NA WYŻYNĘ

2-5 sierpnia 2010r.

MISTRZ

Jan Peszek

Scenariusz dla nieistniejącego, lecz możliwego aktora instrumentalnego

BOGUSŁAW SCHAEFER
Reżyseria: Jan Peszek
Scenografia:  Jan Peszek
Obsada: Jan Peszek

    "Scenariusz dla nieistniejącego, lecz możliwego aktora instrumentalnego" powstał w 1963 roku. Jego autor, kompozytor Bogusław Schaeffer, dopiero po 11 latach uznał, że zaprojektowany przez niego aktor instrumentalny istnieje i że jest to Jan Peszek. Od 1976 roku Peszek zagrał "Scenariusz..." grubo ponad 1,5 tys. razy. I jest to jednoosobowy pokaz warsztatowego mistrzostwa, choć zadanie karkołomne - przez godzinę aktor wygłasza wykład na temat wyobcowania współczesnej sztuki i jej twórców, używając do tego celu nie tylko akademickiego tekstu, ale niemal każdej części ciała. Do wydobywania dźwięków - bo wykład jest jednocześnie utworem muzycznym i teatralnym - wykorzystuje między innymi plastikową rurę, mokrą szmatę rzucaną o podłogę i przeciąganą przez napięte żyłki, a także drewniany drąg, którym wali o stół. Mówi podwieszony do góry nogami na malarskiej drabinie, z ustami wypełnionymi jabłkiem, wyrabiając ciasto i ex cathedra... Do tego autor ściśle wskazał w didaskaliach, jaki ton ma być użyty w każdej kwestii... "Scenariusz..." można by uznać za przykład wygłupu niegdysiejszej awangardy. Jednak w fenomenalnym wykonaniu Peszka wychodzi fenomen projektu Schaeffera, będącego apoteozą sztuki, a jednocześnie kpiną z jej dumy, prezentującego artystę jako kapłana i błazna w jednej osobie.

Dopracowana przez Peszka w najdrobniejszych szczegółach partytura Schaefferowska została w zeszłym tygodniu pokazana w wykonaniu dwóch aktorów. Jan Peszek, który od dwóch lat pracował nad aktorem instrumentalnym z młodym Niemcem Andre Erlenem, wystąpił z nim 26 kwietnia na scenie w Düsseldorfie, a w niedzielę 28 kwietnia na scenie teatru Groteska w Krakowie.

Peszek w głębi, Erlen na pierwszym planie. Chwilami grali razem, wykonując te same gesty i działania, chwilami grał sam Peszek, by po paru "taktach" znikać za opuszczaną kurtynką, przed którą znajdowało się miejsce gry Erlena.
To kapitalne, że - wydawałoby się - niemożliwy projekt Schaeffera znalazł ucieleśnienie w "niemożliwym" aktorze Janie Peszku. Kapitalnie też, że wykorzystujące rozmaite europejskie i wschodnie techniki gry oraz muzyczną zasadę teatru instrumentalnego aktorstwo Peszka ma kontynuatora.

Marek Mikos
Gazeta Wyborcza
9 kwietnia 2002


Teatr Krzyk - Maszewo
Wydech

Reżyseria: Marek Kościółek
Scenariusz: Marek Kościółek

Wykorzystane fragmenty muzyczne: Słowa -  Piotr Borkowski, B. Leśmian, muzyka: J. Satanowski, R. J. Bielak, wykonanie – Marta Andrzejczak oraz jeden utwór zespołu Metallica
Występują: Marta Ciosek, Roksana Kupska, Agnieszka Małyska, Mateusz Zadala oraz Michał Kropa

 Wydech to wydech o OJCOSTWIE – jego tęsknocie oraz lęku przed własnym ojcostwem. To próba wydechu o SIECI, której coraz bardziej się poddajemy.
"Wydech" to kolejny po "Głosach" i "Szeptach" krzyk młodości teatru Marka Kościółka. Piątka nastoletnich wykonawców w mieszanej konwencji gry, zabawy, przy wykorzystaniu czata, czy rozmowy poprzez komunikator gadu-gadu próbuje nawiązać kontakt z otaczającym światem i z wielkim nieobecnym - ojcem. Kościółek tym razem nie szukał tematu w publicystyce, jak w poprzednich spektaklach - znalazł go w sytuacji rodzinnej wykonawców przedstawienia. Ponownie Teatr Krzyk wywołuje silne emocje. Zaskakuje płynne połączenie komizmu i powagi oraz bardzo trudne zadania aktorskie, jakie reżyser dał debiutantom (widzowie usytuowani są dookoła sceny - grający przez cały czas są obecni i wszystkie kwestie wypowiadają bezpośrednio do widzów). Nagrodzono autentyzm, odwagę oraz umiejętności mówienia o ważnych, osobistych problemach językiem teatru.

 "Udane Windowisko: wraca wiara w festiwal"
Łukasz Rudziński
www.trojmiasto.pl

 Premiera – Październik 2008

 Nagrody:

  • I Nagroda Telewizji Polskiej w konkursie ”Dolina Kreatywna” - 2008
  • Główna nagroda na X Ogólnopolskim Festiwalu Sztuk Autorskich „Windowisko” w Gdańsku - 2008
  • Nagroda Publiczności na Ogólnopolskich Zderzeniach Teatralnych „Dorożkarnia” w Warszawie - 2008
  • III Nagroda na IV Ogólnopolskim Festiwalu Teatralnym „Igła” w Ostrołęce - 2008
  • Nagroda Jury Eksperymentalnego podczas IV Poszukiwań Alternatywy w Skierniewicach za szczerość, emocje oraz grę z przestrzenią - 2008
  • Wyróżnienie dla Mateusza Zadali za oddanie podczas IV Poszukiwań Alternatywy w Skierniewicach - 2008
  • Wyróżnienie reżyserskie dla Marka Kościółka oraz wyróżnienie aktorskie dla Mateusza Zadali podczas X Garderoby Białołęki - 2008

Strona Internetowa: Teatr Krzyk


Teatr Navras - Rybnik

 Teatr Tańca Navras powstał we wrześniu 2004 roku przy Fundacji Elektrowni Rybnik. W projektach scenicznych Teatru zawarte jest konkretne przesłanie dla odbiorców, rodzaj przekazu dokonywanego językiem właściwym dla tej formy sztuki. To jedna ze specyficznych cech Teatru Tańca "Navras": tworzenie form scenicznych, w których - poza doznaniami estetycznymi - zawarta jest pewna treść, idea, którą tancerze zamierzają przekazać odbiorcom. Tutaj ruch nie jest traktowany jako cel sam w sobie, ale raczej jako forma wyrazu, ekspresji artystycznej. Oczywiście nie wyklucza to dbałości o formę, stronę estetyczną spektakli, bez których prawdziwy teatr tańca również nie może istnieć. Formuła Teatru jest stale otwarta, z każdym spektaklem powracają podstawowe pytania o jego sens, wartość, zasadnicze cele i wartości, jakie poprzez tę formę sztuki powinny być realizowane.

 Od tego czasu zrealizował spektakle:

  • "Przy stole", "Poszukiwania", "O mnie",  "Środek świadomości", „Polemiki”, „Bieguni”, „Mariannowe Czytanie” ,”Anomalia”, „Projekt Ignacy”, „Łupina”
  • „Księżyc”, „Opowieści z mojej szafy” – Dwa projekty fotograficzne Teatru Tańca Navras wraz z fotografem Dawidem Fus z grupy fotograficznej "FLASH" z Chwałowic
  • „Magiczna szafa” - teatralizowany pokaz mody – reżyseria, choreografia Artur Stelmaczonek
  • Wraz z Teatrem Sztuki Mariana Bednarka: "Opowieść o kolorach" i "Drżenie"
  • Spektakl "Przy stole" został wyróżniony na VII Festiwalu Sztuki Teatralnej w Rybniku.
  • Spektakl "O mnie" na VIII Festiwalu Sztuki Teatralnej w Rybniku w 2006 roku otrzymał pierwszą nagrodę, a także na XV edycji Łódzkich Spotkań Teatralnych otrzymał wyróżnienie.
  • "Polemiki"– wyróżnienie na X Festiwalu Sztuki Teatralnej w Rybniku, II nagroda na  I Ogólnopolskich Spotkaniach Młodego Teatru „Krzykowisko” w Maszewie
  • "Anomalia" – III nagroda na II Ogólnopolskich Spotkaniach Młodego Teatru „Krzykowisko” w Maszewie
  • T. T. Navras wygrał ogólnopolski projekt Entree organizowany przez Teatr Rozrywki w Chorzowie co zaowocowało współpracą i stworzeniem spektaklu   „ Łupina”.

 Polemiki
Scenariusz -  Artur Stelmaczonek

Występują: Aleksander Sobala, Artur Stelmaczonek
Choreografia: Artur Stelmaczonek, Aleksander Sobala
Muzyka: Kontrabas – Mateusz Paszek, djembe – Michał Gruszczyk

Ta opowieść zaczyna się jak każda inna....ma początek, ma swój koniec. Spotykają się mężczyzna.... i  mężczyzna. Spotkanie,  nadzieja, złudzenie, niedomówienie, niepewność. Z tych pochodnych losu-swoich uczuć-obaj ułożyli swoją historię, która balansuje pomiędzy strachem przed negatywnymi reakcjami a śmiałą publiczną manifestacją swojego istnienia.
To nie opowieść o miłości, szczęściu. Nawet nie o pozytywnej tożsamości ludzi „kochających inaczej”. Rozdarcie. Wyjść z ukrycia? Ujawnić się czy nie? Poczucie dyskryminacji i zagrożenia brak świadomej akceptacji własnej orientacji to problem jednego z nich. Piętno grzesznika - Biegun drugi - Ulega pokusie artykułowania swoich interesów, możliwości publikowania swoich poglądów. To jeden z tych „przeginających się” całkowicie otwarty, nie chce słyszeć o częściowym odkryciu się z pełną świadomością nieprzyjemnych dla siebie konsekwencji, pragnienie szczerości. Chęć uniknięcia wysiłku prowadzenia podwójnego życia, wysokie poczucie własnej wartości. Wyraża się bardzo pozytywnie o swoim homoseksualizmie jako o naturalnym, nie stwarzającym mu poważniejszych problemów aspekcie osobowości...

 Aleksander Sobala, Artur Stelmaczonek


ANOMALIA
Reżyseria i choreografia: Artur Stelmaczonek

 Tancerze:
Joanna Brodniak, Magdalena Przeliorz, Paulina Szojer - Walo, Anna Przeliorz, Agata Doleżych, Klaudia Dynak, Aleksander Sobala, Artur Stelmaczonek

Tworzymy świat, w którym wszystko co stare i brzydkie nie ma racji bytu. Ludzie odwracają się od tradycyjnych wartości, które stają się obiektem drwin, na rzecz chwilowej przyjemności i konsumpcjonizmu.
…jesteśmy odpowiedzialni za świat, w jakim żyjemy i za to, jakim pozostawimy go przyszłym pokoleniom…

Artur Stelmaczonek

Czas trwania: 30 minut


Łupina

Występują:
Anna Przeliorz, Paulina Szojer–Walo, Aleksander Sobala, Artur Stelmaczonek

Spektakl powstał w akcie buntu. Z pobudek altruistycznych. By uruchomić trybiki wyobraźni i sprowokować do przemyśleń nad własną łupiną.
Wstajemy rano, ubieramy się, jemy pożywne śniadanie. Robimy poranną toaletę, idziemy do pracy, jemy zdrowy obiad. Idziemy na siłownię, do kosmetyczki, przesypiamy 8 godzin, żeby się zregenerować. Gdzieś w równoległym czasie, w czterech ścianach sterylnego szpitala ktoś czeka.
Jesteśmy piękni i zdrowi. Jesteśmy dobrze zbudowani. Jesteśmy zapatrzeni w siebie. Opiekujemy się własnym organizmem. Troszczymy się o niego. Sprawnie budujemy łupinę smukłego ciała, a potem… wrzucamy ją do piachu starając się za wszelką cenę kurczowo zatrzymać wszystkie członki w całości.


 Teatr Plaster - Jarosław

 Zespół powstał w 2007 roku debiutując spektaklem "Garby"wg L. Kołakowskiego. Skupia młodzież w wieku gimnazjalnym, licealnym oraz studentów. W swoim dorobku ma spektakle sceny plastycznej, teatru poezji, bajki dla dzieci, monodramy. Mottem grupy jest DOBRA ZABAWA.

 Wojna Lemurów

Reżyseria: Paweł Sroka
Scenariusz: Paweł Sroka
Muzyka: Wiktor Marut

 Występują: Anna Stańko, Agata Skobyłko, Joanna Pacuła, Jakub Sroka, Sabina Wota, Beata Madaj, Roksana Froń, Ewelina Kołodziej

 Spektakl na podstawie opowiadania Leszka Kołakowskiego "Wojna u lemurów". Przedstawienie tworzone na bierząco z spontanicznych  pomysłów i zlepiania tekstu w trakcie trwania prób.Młodzież próbuje w krzywym zwierciadle przedtawić kłótliwość i nietolerancję, próby nazwała "Polskim sejmem" lub "komisją śledczą". Spektakl nagrodzony na wielu festiwalach i konkursach m.in. Wyróżnienie I stopnia na 7 Festiwalu Teatrów Młodzieżowych "Inny" w Krośnie, wyróznienie na 6 Podkarpackie Prezentacje Teatrów Poszukujących o nagrodę T. Kantora w Wielopolu Skrzyńskim, II miejsce na Konfrontacjch Zespołów Małych Form Teatralnych "Antrakt" 2009 w Przemyślu.

Premiera: 9.06.2009

Strony internetowe:


 Teatr Pomarańcze w Uchu na Skarpie bez Kartki - Goleniów

 Nasza grupa powstała w lutym 2006, poprzez regularne uczestnictwo w warsztatach prowadzonych przez Teatr Brama, trafiliśmy na własny oryginalny styl, nad którym ciągle pracujemy i próbujemy go udoskonalić. Z czasem postanowiliśmy zacząć działać na większą skale. niż Goleniów. Mamy już trochę doświadczenia. Pomagaliśmy organizować kilka festiwali takich jak Festiwal Teatralny Bramat, Festiwal Kabaretowy Chichot, Przegląd Młodych Teatrów Łaknienia, Wiejski Festiwal Sztuki w Strzelewie, Biesiada Teatralna Wejrzenia, 730-lecie Miasta Maszewo, Międzynarodowe Spotkania Młodego Teatru Okna. W większości tych imprez o ile nie we wszystkich występowaliśmy. Graliśmy także w Szczecnie na Festiwalu FAMA, w Goleniowie na festiwalu "Teatralna Jesień 2008" oraz Krzykowisku 2009, co bardzo miło wspominamy. Pomagamy i wspieramy Teatr Brama, Teatr Krzyk i Teatr Kana. Działamy także na ulicy i w plenerze, organizując pokazy fireshow i happeningi. Grupa założona została z inicjatywy Karola Barckiego, Marka Kościółka i Daniela Jacewicza (Ci dwaj ostatni dali iskre zapalną, że fajnie aby coś się "narodziło"). Na początku składała się z siedmiu osób (sami chłopacy), kilka osób się przewineło przez grupę, może kiedyś wrócą, Nigdy nic nie wiadomo na dziś dzień w jej skład wchodzą:

Ekipa Aktywna:

  • Karol "Hellruner" Barcki
  • Paweł "Nyka" Nykowski
  • Emilian "Zima" Ozimek
  • Tomasz "Gryga" Grygier
  • Wojciech "Jeni" Jenerałek
  • Ziemowit Jan Aron Jan "Ziemek" Kraska
  • Wojciech Wiesław Wulfhad "Wszelak" Wszelaki
  • Ania "Podpłomyk" Popłonyk
  • Izabela "Taraissu" Rutkowska
  • Karol "Wedge" Dobosz
  • Marta "Demonowa" Bartoszewicz
  • Karolina "Senna" Celmerowska
  • Ekipa Mniej Aktywna:
  • Ania "Ania" Rynkiewicz
  • Maciej "Darth Malak" Malak
  • Bartłomiej "Rav" Wieczorek
  • Maciej "Mały" Ratajczyk

Łączą Nas silne więzi przyjaźni, i to jest przedewszystkim Naszą siłą. Mamy dużą zdolność do komunikacji z ludźmi oraz do improwizacji, co napewno uwielbiamy wykorzystywać, aby ludzie oglądajac Nas świetnie się bawili!

Strona Internetowa: http://pomarancze.wsdn.pl

Nasz Kanał YouTube: http://www.youtube.com/user/PWUNSBK
Nasze filmiki na Wrzucie: http://karolhellruner.wrzuta.pl/katalog/wszystkie/46GQOOcihys/pwunsbk_-_wideo

Rodzaj Teatru jaki uprawiamy: Teatr Alternatywny, Teatr Offowy, Teatr Eksperymentalny, Teatr Perforamensu, Teatr Improwizacji, Teatr Uliczny, Teatr Autorski, Teatr Absurdu!

Spektakle / Perforamance jakie między innymi zrealizowaliśmy (wszystkie własnego autorstwa i pomysłu) to:

  • "Droga"
  • "Poszukiwanie Spokoju"
  • "Emigrańci Nie-Mrożka"
  • "Synchronizacja"
  • "Miasto Snów" (z Łukaszem Dudą z "Teatru Odnalezionego")
  • "Dobre, bo Polskie" (z Teatrem "Oczy ku Niebu" z Gryfina)
  • "Dygresja Kłami"
  • "Smolarek"
  • "Zemsta Fanów"
  • "Aktówki"
  • "Świat z Nas zżyna, czyli spektakl alternatywny bez pieśni ukraińskich"
  • Oraz wiele różnych pobocznych happeningów i performenców (między innymi: "Robot", "Dzień Kobiet", "Śmingus Dyngus", "Taniec Butoh", "Rodzina Polska", "Sprzedawcy", "Noc Diabła", "Powrót do Przyszłości", "Goście"), a także pokazów fireshow. Pomagaliśmy w realizacji dwóch wielkanocnych (2007 r.) odcinków "SZPIEK'a" wyemitowanych w TVP3 Szczecin.

Ciekawostki:

- Często na festiwalach (mn. na "Wejrzeniach" i "Łaknieniach"), organizowanych przez znajome Teatry (Krzyk, Brama) na koniec danego dnia robimy "podsumowanie", czyli parodie wszystkich teatrów jakie wystapiły danego dnia lub podczas całego festiwalu. Opierają się one bardzo mocno o improwizację.
- Jako jedna z pierwszych, o ile nie pierwsza Grupą Teatralną w Polsce (o ile nie na świecie), zaczeliśmy pokazywać, grać swoje sztuki na Chat Ruletce (www.chatroulette.com/).
- Jesteśmy także jedną z pierwszych, o ile nie pierwszą Grupą Teatralną w Polsce (o ile nie na świecie), która gra tworzy i spektakle w 3D (trójwymiarze).
Co do nazwy jest to po prostu zlepek słów, każda z 7 osób, która tworzyła grupę na początku jej istniena, rzuciła jedno słow a następnie je wszystkie połączyliśmy dzięki czemu mamy nazwę jaką mamy. Ale ona w pełni oddaje charakter tego kim jesteśmy. Pewnego razu zabawiliśmy się w odkrywanie znaczenia naszej nazwy, szukając po sennikach i innych tego typy rzeczach odkryliśmy, że:
"Pomarańczowy jest ciepłym i pełnym energii kolorem. Kojarzy się z żywością owoców, barwnymi egzotycznymi kwiatami, ptakami i motylami. Pojawia się w przyrodzie jako przykład szczególnego piękna, rozjaśniając szarość kory lub zieleń traw. Na myśl o nim pojawia się obraz uroczego zachodu słońca, które ciepłym blaskiem zalewa ziemię.  Pomarańczowy sprawia miłe wrażenie, wysyła sygnał o spontaniczności, żywości i przyjaznym nastawieniu.
Pomarańczowy kolor to także stół zastawiony tacami owoców i misami wybornego jedzenia. Sugeruje smakosza, hedonistę czerpiącego z życia jak najwięcej. Ludzie, którzy ubierają te barwy to często dobrzy kucharze. Skorzystaj z tego koloru, aby odzyskać optymizm i odnaleźć cel w życiu. Odczujesz wyraźne poszerzenie możliwości i przybędzie ci zdecydowania.
Przesłanie pomarańczowego brzmi: doskonale sobie radzę w życiu, mam dość energii by osiągnąć wszystko czego pragnę, moje cele są konkretnie sprecyzowane."
Znaleźliśmy też zabawne tłumaczenie w senniku słowa "Ucho"
Śniąc o  nim: "Nieustajace powodzenie"
"Bez Kartki" - improwizując, robić coś spontanicznie (to do Nas bardzo pasuje:) )
Słowo "Skarpa" też nie jest bez znaczenia:
Śniąc o niej: "Osiągniesz zamierzony cel"
Oczywiście patrzymy na tą interpretację z dystansem i humorem ;)


Dygresja: Kłami

"Póscić (sic!) poezję dymem w miasto (...) bo nadal piękno jest tu na ulicy" takie słowa można usłyszeć w jednym z utworów Grupy BA (www.pinkpunk.pl), i one chyba najlepiej obrazują to co reprezentuje sobą ów występ. Gdyby ktoś zapytał, czym jest "Dygresja: Kłami", My odpowiedzielibyśmy zgodnie "performance poetycki". Próba połączenia piękna z brudem ulicy. Pojednanie Wojaczka z futurystyczną ideą "Masy, Maszyny, Miasta". Zjednoczenie Bursy i Norwida. Spotkanie Poświatowskiej i Wojciecha Staniwsława Bąkowskiego (www.wsb.blog.pl). Każdy znajdzie tu kawałek siebie, wszystko wychodzi z formy wieczorku poetyckiego, którą zaraz łamie. Widz i jego reakcja też stają się ważne. A przedewszystkim spotkanie pomiędzy widzem a poetą, poprzez słowo, działanie, obraz, podświadomość.

Autor: Karol Barcki, Karolina Celmerowska.
Wykonanie: Pomarańcze + czasem zaproszeni Goście


Poszukiwanie Spokoju

Autorzy: Maciej Ratajczyk, Emilian Ozimek

Jaki jest nasz kraj? Dokąd zmierza? Jak postrzegają go młodzi ludzie? Czy Polska jest tylko pustą nazwą, a symbole narodowe - kiczem atakującym nas na co dzień? Spektakl "Poszukiwanie spokoju" stara się odpowiadać na te pytania. Jest on efektem wspólnej pracy młodych twórców, i pokazuje czym dla nich jest polskość, pokazuje jak młode pokolenie odnajduję się we współczesnej rzeczywistości. Jest on tez pytaniem o naszą przyszłość, o perspektywy życia w kraju "ptaka i dwóch kolorów". Spektakl inspirowany jest twórczością Rafała Wojaczka.

Scenariusz i reżyseria: Emilan Ozimek i Maciej Ratajczyk.
Wykonanie: Emilan Ozimek i Maciej Ratajczyk.
Wykonanie w wersji monodramowej: Emilian Ozimek
Techniczny: Karol Barcki


 Smolarek

Co by było gdyby po raz drugi tworzono człowieka na nowo? Jakby wyglądało odrodzenie człowieka po wojne nuklearnej, w świecie zupełnie zniszczonym, pełnym ruin i resztek dawnej cywilizacji. Jak wyglądałby przyszly świat, gdyby pierwszym stworzonym od nowa człowiekiem był Polak. Czy Polska po wojnie nuklearnej różniła by się zbytnio od Polski obecnej? Przecież po wojnie atomowej też nie będzie autostrad, tak jak i teraz ich nie ma. I przedewszystkim czy to Bóg czy ktoś inny byłby takim szaleńcem by dać człowiekowi drugą szansę, mimo że on sam doprowadził do swojej zagłady. Ale najważniejszym pytaniem jakie warto postawić sobie to czy Wojna Nuklearna i zupełne wyniszczenie rasy ludzkiej potrafią zabić w Nas tradycję organizowania kolejnych Mistrzostw Piłkarskich "Euro" w Europie? Ten performance powstał własnie po to by przeanalizować wszystkie te kwestie i dać, czasem niejasne i niepewne, odpowiedzi.

- tytuł: "Smolarek",
- scenariusz: Maciej Ratajczyk i Emilian Ozimek
- reżyseria: Karol Barcki i Emilian Ozimek,
- muzyka: Karol Barcki oraz Maciej Ratajczyk
- występują: Karol Barcki, Emilian Ozimek, Paweł Nykowski
- data premiery: 21.09.2008 r.
- miejsce premiery: Stacja Muzyczna „Rampa” w Goleniowie


 Teatr Pierwszego Kontaktu - Lublin

 Grupa warsztatowa przy Teatrze Pierwszego Kontaktu powstała w 2009 roku. Jest to zespół  złożony z licealistów studentów i absolwentów lubelskich uczelni który wyłonił się w wyniku  jednorocznych zajęć warsztatowych prowadzonych przy TPK. „Fluid” jest pierwszym spektaklem tego aktorskiego składu. Premiera przedstawienia miała miejsce w czerwcu 2010r. w Kraśniku.

Skład:

  • Monika Chwesiuk (aktorka),
  • Agnieszka Boratyn (aktorka),
  • Agnieszka Niedziałek (aktorka),
  • Anna Sowa (aktorka),
  • Zuzanna Walczyk (aktorka),
  • Malwina Birus (aktorka),
  • Krzysztof Żak (aktor).
  • Mariola Załucka (aktorka).
  • Tomasz Załucki (reżyser),

Strona internetowa: www.teatrpierwszegokontaktu.pl 


 Fluid

Reżyseria: Tomasz Załucki
Scenariusz:  Zespół

 Występują: Monika Chwesiuk, Agnieszka Boratyn, Agnieszka Niedziałek, Anna Sowa, Zuzanna Walczyk, Malwina Birus, Krzysztof Żak.

Pytanie o tożsamość, role i definicję dzisiejszej kobiety – to temat przedstawienia.

Premiera: 15.06.2010r.


 Kosmos

 Monodram
Reżyseria: Tomasz Załucki
Wykonanie: Agnieszka Niedziałek


 Teatrzyk Straszydełka - Ulan-Majorat

 Zespół Teatralny „Straszydełka” działa w obecnym składzie dopiero od października ubiegłego roku, tworzą go uczniowie z klas od I do V. Zaczęliśmy od krótkich form. Pierwsza była „Jesienna etiuda” towarzysząca wydarzeniu kulturalnemu „Groch z kapustą po ulańsku”,  na Opłatku Samorządowym „Straszydełka” pokazały spektakl „Dawno temu w Betlejem” według Wioletty Piaseckiej, a  obrazek sceniczny „Ryby, żaby i raki” oparty na wierszu Jana Brzechwy, pokazaliśmy 7 czerwca,  na uroczystości  z okazji „XX – lecia samorządu gminnego”Podsumowanie  Diecezjalnego Konkursu „Papieskie myśli” 22 czerwca także zostało oprawione spektaklem „Podróż do Lailonii…”. 0d 1 lutego 2010 roku Teatr „Straszydełka” pracuje  w ramach projektu „Wszystkie dzieci nasze są!”

 Podróż do Lailonii…

 Reżyseria: Barbara Michalczuk, Sławomir Żyłka
Scenariusz: Barbara Michalczuk, Sławomir Żyłka

 Występują: Monika Dąbrowska, Kuba Frączek, Magda Grochowska, Paweł Juszczyński, Adam Lipiński, Patryk Łazuga, Paulina Niewęgłowska, Rafał Nurzyński, Damian Rafał, Ilona Żurawska.

 „Podróż do Lailonii…” powstała na podstawie „13 BAJEK Z KRÓLEWSTWA LAILONII” Leszka Kołakowskiego. Jest to nostalgiczna opowieść o takich wartościach jak prawda, piękno, odwag… jest to spektakl o dążeniu wyobraźni i marzeniach, które nie zawsze i nie do końca się spełniają.

 


 Teatr Jarzębina Czerwona - Rudka

 Znachorka


 Teatr OKO - Ruda-Huta

 Topiel

 Reżyseria: Marcin Woszczewski
Scenariusz: Marcin Woszczewski
Światła: Marcin Woszczewski

Występują: Katarzyna Dadas, Anna Dadas , Dorota Iwanicka, Paulina Dąbrowska, Aneta Miszczuk, Ewelina Pułka, Sara Szeliga, Marcin Nawrocki, Mateusz Sawić.

W spektaklu wykorzystano fragmenty utworów:
„Nędznicy” – Viktor Hugo
„Pamiętnik Narkomanki” – Barbara Rosiek
„Wesele” – Stanisław Wyspiański
„Hera moja miłość” – Anna Onichimowska
„Romeo i Julia” – William Shakespeare (Przekład: Józef Paszkowski)
„Pielgrzym” – Paulo Coelho (Przkład Krystyna Szeżyńska – Maćkowiak)
Poezja:
Katarzyna Rychliczek – „Kto to był?”
Muzyka:
Grzegorz Turnau – „Motorek”
Rammstein:,  „Sonne“, „Adios”,  „Sonne Clawfinger T.K.O Remix“
Sweet Noise: „Powitanie“

Premiera 06.12.2008r.

Strona internetowa: www.teatroko.art.pl


Oko na Wyżynę

 Projekt realizowany ramach Programu Operacyjnego  Kapitał Ludzki. Priorytet  VII, Promocja integracji Społecznej, Działanie 7.3 Inicjatywy lokalne na rzecz  aktywnej integracji. Projekt współfinansowany jest ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego i budżetu państwa.



Joomla templates by a4joomla