- Szczegóły
- Opublikowano: 01 lipiec 2014
- Odsłony: 5569
Wyżyna Teatralna 2014
Ogólnopolski Festiwal Teatrów i Monodramistów
OSOBOWOŚCI FESTIWALU
Peszek vs Peszek
Błażej Peszek i Jan Peszek
POJEDYNEK - ZABAWA W DETEKTYWA
Na podstawie sztuki - “Detektyw” Anthonego Shaffera
Przekład - Cecylia Wojewoda
Adaptacja tekstu - Błażej Baraniak
Reżyseria - Błażej Peszek
Scenografia - Mariusz Twardowski
Obsada: Jan Peszek, Błażej Peszek
Pisarz Andrew Wyke zaprasza do swojego domu aktora, Milo Tindla. Przyjacielskie z pozoru spotkanie zmienia się w makabryczną grę, którą panowie toczą między sobą. Ponieważ ta gra nie ma reguł, wszystko jest możliwe. Widz i policja prowadząca śledztwo wpadają w sieć pułapek, zastawionych przez parę wyrafinowanych graczy. Jan Peszek pojawia się w roli kabotyńskiego literata – milionera zdradzanego przez młodą żonę - a Błażej Peszek kreuje postać Jej kochanka, wpadający w pułapkę zastawioną przez zazdrosnego pisarza poczytnych kryminałów.
"Kontra" to świetnie napisany tekst, w którym śmiech przeplata się z grozą, od początku napięcie narasta, atmosfera jest gęsta i toczy się tajemniczy pojedynek na słowa i emocje, a my do samego końca nie wiemy, co było blefem ze strony bohaterów, a co faktami, które ten pojedynek wywołały.
Dwaj znakomici aktorzy świetnie tę atmosferę budują, sprawiając, że trudno spuścić ich z oka, a ich wzajemna relacja tworzy niezwykłą aurę. Tekst zaś pozwala na zaprezentowanie zarówno wielkiego talentu, jak i dopracowanego warsztatu aktorskiego.
Spektakl jest nową adaptacją sztuki Anthonego Shaffera („Detektyw”) z 1971 roku. Tekst ten był dwukrotnie ekranizowany - w 1972 roku przez Josepha L. Mankiewicza, z Laurencem Olivierem i Michaelem Cainem w rolach głównych (obsypana Oscarami), i w 2006 roku w adaptacji Harolda Pintera, wyreżyserowanej przez Kennetha Branagha, z Judem Law i ponownie Michaelem Cainem (wersja znana jako „Pojedynek”).
Produkcja:
Uwaga!!! na ten spektakl obowiązuje indywidualna rezerwacja miejsc (ilość ograniczona).
Rezerwacji dokonujemy telefonicznie pod numerem: 790 797 161
TEATRY I SPEKTAKLE
Ewelina Niewiadowska
To moja Marilyn Monroe
Scenariusz: Cris Henry
Reżyseria: Cris Henry
Choreografia: Ewelina Niewiadowska
Kostiumy: Ann Alex
Światło: Andrzej Gier
Monodram Crisa Henry’ego w wykonaniu Eweliny Niewiadowskiej
Tytuł „To moja Marilyn Monroe” sugeruje, że to jest czyjś prywatny obraz ikony popkultury. Jak się jednak okazuje bohaterką monodramu jest bardzo przeciętna aktorka, która ma kłopoty z własnym życiem i opowiada nam swoją, na pozór dość banalną, historię. A tytułowa Marilyn Monroe jest gdzieś obecna w naszej świadomości, ale zdecydowanie dalej, gdzieś na trzecim planie. Bohaterka spektaklu to aktorka. Nie jakaś wyjątkowa, zwykła, która nie zrobiła kariery i zwątpiła w sens uprawiania tego zawodu. Jej więź z legendą amerykańskiego i światowego kina nie polega na jakichś artystycznych odniesieniach.
Zdaniem bohaterki tego monodramu z Marilyn Monroe łączy ją podobieństwo życiorysów. Obie panie miały okropne dzieciństwo, a potem nie specjalnie im się wiodło w kontaktach z mężczyznami. Co tu kryć, mimo bardzo licznych prób obu – było, nie było - artystek. Ta opowieść jest rwana, pełna dygresji, niedopowiedzeń, tęsknot, samotności i najróżniejszych odcieni emocji. Nie wiemy do końca, kiedy bohaterka monodramu, której ani życie, ani teatralna kariera nie poukładały się najlepiej, z nami jest rzeczywiście szczera, a kiedy zmyśla i kłamie. Bez wątpienia chce nas sobą uwieść i zainteresować. Chce, byśmy nie myśleli, że jest taką kiepską aktorką, jak o sobie mówi. Cały czas prowadzi z nami tę dość przewrotną grę. Grę, której finał jest dość zaskakujący.
Prapremiera spektaklu odbyła się w Nuovo Teatro delle Commedie podczas Dni Kultury Polskiej w Livorno we Włoszech 13 kwietnia 2012. Polska publiczność zobaczyła po raz pierwszy monodram w maju na scenie PWST we Wrocławiu. Spektakl grany był również m.in. na 41.Ogólnopolskim Festiwalu Teatrów Jednego Aktora OFTJA, na IV Jesiennych Spotkaniach Teatralnych „Po Co Komu Teatr?” w Polkowicach oraz na na XV Ogólnopolskim Festiwalu Sztuk Autorskich i Adaptacji „Windowisko” w Gdańsku.
Premiera: Maj 2012
Czas trwania: 60 minut
Ewelina Niewiadowska – aktorka, choreografka, instruktorka i reżyserka teatralna. Urodziła się w 1980 r. Jest absolwentką Policealnego Studium Aktorskiego przy Teatrze im. Stefana Jaracza w Olsztynie (specjalizacja: aktorstwo dramatyczne) oraz Państwowego Pomaturalnego Studium Animatorów Kultury i Bibliotekarzy w Ciechanowie (specjalizacja: instruktor teatralny). Grała na scenie Teatru im. Stefana Jaracza w Olsztynie (była m.in. Matką Boba i Policjantką w „Młodej śmierci” w reż. Rafała Matusza), współpracowała z Wrocławskim Teatrem Lalek (m.in. Filifionka w „Lecie Muminków”, reż. Mariusz Kiljan).
Przez pięć lat była aktorką Teatru Arka we Wrocławiu, gdzie wystąpiła w kilkunastu spektaklach (m.in. Lady Makbet w „Makbecie” w reż. Renaty Jasińskiej, spektakl pokazywany był na Festiwalu Szekspirowskim w Gdyni). Współpracuje z grupą teatralną TE-O-KA („Opata” w reż. Jarosława Paczkowskiego obejrzała już publiczność wielu festiwali, m.in. kaliskiej La Strady i świdnickiego Festiwalu Teatru Otwartego), jest współzałożycielką i reżyserką spektakli teatru Niebieski Kwiat („Magiczne przygody kotki Czi”) oraz założycielką i reżyserką spektakli Teatru Ruchu i Pantomimy Imaginacje, który brał udział m.in. w Festiwalu Soft w Olsztynie, Festiwalu Epizod w Krakowie, Festiwalu Zwierciadła w Lublinie, Festiwalu OFTS w Warszawie.
To moja Marilyn Monroe jest pierwszym monodramem Eweliny Niewiadowskiej.
kontakt:
Marzena Niżyńska
Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie obsługi JavaScript.
tel. 791-019-833
Teatr 6 i PÓŁ
Kronika Przypadków
Reżyseria: Krzysztof Gmiter i zespół
Scenariusz: Krzysztof Gmiter
Muzyka: Mooryc
Scenografia: zespół
Choreografia: Krzysztof Gmiter
Dźwięk: Claire Mahfouf-Gmiter
Światło: Krzysztof Gmiter
Oprawa graficzna: Anna Bartczak
Występują: Weronika Giżycka, Alicja Godyńska, Edyta Grzelińska, Karolina Kuźniewska, Magda Majewska
Kronika Przypadków
To zbiór historii rodem z medialnych tabloidów, niedorzecznych, niemożliwych do zaistnienia w świecie normalnych ludzi. A jednak tak nam bliskich, przerażająco i śmiesznie prawdziwych. „Co jest prawdą w tym gabinecie luster” - pyta prowadząca spotkanie z naszymi bohaterami. Odprężcie się i podążajcie za tym błędnym ognikiem w czasie i przestrzeni. Spektakl powstał na kanwie absurdalnych opowiadań Kena Campbella „Mr Pilks Irrenhaus”.
Premiera: Luty 2013
Czas trwania: 45 minut
Teatr 6 i PÓŁ - założony w 2003 roku w Gryfinie przez Krzysztofa Gmitera, aktora i tancerza współczesnego. Grupa działa przy Gryfińskim Domu Kultury. Przez blisko 10 lat istnienia teatr wypracował swój własny styl. Pracując zazwyczaj w oparciu o własne teksty tworzymy obrazy sceniczne, zbudowane na słowie, sformalizowanym ruchu scenicznym i elementach tańca współczesnego. Na scenie interesuje nas wiarygodność nawet najbardziej niewiarygodnych historii. Siłą teatru jest wspólna praca nad spektaklami. Teatr jest dla nas miejscem spotkania drugiego człowieka, opowiedzenia mu o nas, o rzeczywistości widzianej naszymi oczami.
Teatr należy do Zachodniopomorskiej Offensywy Teatralnej, inicjatywy skupiającej teatry niezależne województwa zachodniopomorskiego.
Zespół był wielokrotnie nagradzany na festiwalach wojewódzkich i ogólnopolskich. Z najnowszych wyróżnień warto wspomnieć I nagrodę na Ogólnopolskim Festiwalu Młodego Teatru Krzykowisko w Maszewie oraz Grand Prix na Ogólnopolskim Festiwalu Teatrów Amatorskich CHIMERA w Olecku. Obie nagrody przyznane zostały za spektakl „Kronika Przypadków”.
Teatr aDversum
Zmęczenie materiału
Reżyseria: Marcin Pławski
Scenariusz: Marcin Pławski
Zmęczenie materiału
W nocach lęku i niepewności co do jutra, nocach, w których przemoc i agresja jednego narodu w stosunku do drugiego, chce wprowadzać się na nowo do rzeczywistości Europy, znowu jesteśmy wystawiani na próbę. Coraz widoczniej Europa pokazuje, że liczy się głównie kalkulacja zysków i strat. Stawiane na piedestały „W odzie do radości” – hymnie Unii Europejskiej, idee takie, jak braterstwo i solidarność są nic nie znaczącym bełkotem. Wszyscy o tym wiemy, a co gorsza godzimy się na to, uczestnicząc w szopce wystawianej przez przedstawicieli władz. „Zmęczenie materiału” to nie tyle monodram czy performance, ale przede wszystkim manifest „Przeciw zamkniętym oczom, cierpkim ustom/ Przeciw milczeniu, które jest niewolą”.
Spektakl przedpremierowy
Czas trwania: 30 minut
Teatr aDversum - grupa powstała w 2012 roku z inicjatywy Marcina Pławskiego członka Teatru Krzyk. Teatr pochodzi z Gminy Stara Dąbrowa. Dla jego członków teatr jest narzędziem do wypowiadania się na tematy dla nich ważne i istotne.
Przemysław Gąsiorowicz
MAGIK
Występuje: Przemysław Gąsiorowicz
Rzecz o parciu do przodu - mimo przeciwności :-)
Teatr Straszydełka
PIES , WILK I MY…
Reżyseria: Sławomir Żyłka
Scenariusz: Leszek Herdegen i Jacek Stwora - adaptacja Sławomir Żyłka
Muzyka: Adam Lipiński
Scenografia: Sławomir Żyłka
Data premiery: marzec 2014 rok
Występują: Rafał Nurzyński, Adam Lipiński, Jakub Frączek,Patryk Łazuga, Paweł Juszczyński
Pies, Wilk i My - to farsa społeczno-obyczajowa, inspirowana tekstem sztuki Leszka Herdegena i Jacka Stwory. Opowiada ona o odwiecznej walce dobra ze złem i o starciu głupoty z rozsądkiem, w uniwersalnej… chociaż nieokreślonej przestrzeni egzystencjalnej i teatralnej. Ta walka trwa nieustannie. Chociaż tekst został napisany w 1963 roku jako satyra na ówczesne uwarunkowania ustrojowe, młodzi aktorzy z Teatru „STRASZYDEŁKA” odczytali aktualne przesłanie pierwowzoru. Jako że zespół aktorski tworzy pięciu młodzieńców, takoż i woal niewieścich roztkliwień nie przesłania istoty przekazu.
NAGRODY - Nagroda na Festiwalu Najciekawszych Widowisk Teatralnych, wyróżnienie na Przeglądzie Teatralnym „SEZON” 2014
Premiera: Marzec 2014
Czas trwania: 30 minut
Teatr „STRASZYDEŁKA” jest jedną z form edukacji artystycznej Gminnego Ośrodka Kultury w Ulanie - Majoracie. Jego spektakle były wielokrotnie wyróżniane i nagradzane na Wojewódzkim Festiwalu Najciekawszych Widowisk i innych przeglądach teatralnych w Lublinie. „STRASZYDEŁKA” wielokrotnie gościły na Festiwalu „Wyżyna teatralna” w Rudce organizowanym przez zaprzyjaźniony Teatr „OKO” z Rudy - Huty. To wydarzenie jest dla „STRASZYDEŁEK” doskonałą formą prezentacji, edukacji, integracji i kilkudniowego wakacyjnego wypoczynku powodującego „uzależnienie” od sztuki teatru.
Grupa „STRASZYDEŁKA” także włącza się w upowszechnianie teatru w środowisku szkolnym i gminnym przygotowując programy artystyczne na święto szkoły, z okazji 11 listopada oraz na inne uroczystości. Ostatnio Grupa przygotowała fragmenty „Tryptyku rzymskiego” autorstwa Jana Pawła II z okazji jego kanonizacji. „STRASZYDEŁKA” w swoich spektaklach śmiało używają środków wyrazu plastycznego, a tworzone przez grupę spektakle są oparte na autorskich scenariuszach i ciekawych adaptacjach.
Premiery Teatru „STRASZYDEŁKA” na przestrzeni kilku lat to:
„Podróż do Lailonii”, „Ryby, żaby… i raki”, „Kawiarenka – SUŁTAN”, „I to nie jest ważne?”, „Na arce o ósmej”, „Polowanie na lisa”, „Tryptyk rzymski”.
„Pies ,Wilk i My” - to najnowszy spektakl i najnowszy sukces Teatru.
Został on nagrodzony w tegorocznym XV Festiwalu Najciekawszych Widowisk Dziecięcych i Młodzieżowych w Lublinie za ciekawą koncepcję reżyserską zrealizowaną w formie teatralnej przypowieści oraz za kulturę słowa i poetycką interpretację ról scenicznych. Indywidualne wyróżnienie aktorskie otrzymał - Rafał Nurzyński .
Grupa działa pod opieką instruktorską Sławomira Żyłki i Barbary Michalczuk.
Zespół aktorski tworzą:
Paweł Juszczyński, Patryk Łazuga, Jakub Frączek, Adam Lipiński i Rafał Nurzyński.
Teatr Nemno
Dupa
Reżyseria: Henryk Hryniewicki
Spektakl dla widzów dorosłych
Osoby niepełnoletnie mogą obejrzeć spektakl za zgodą rodziców lub opiekuna (instruktora teatru).
Występuje: Henryk Hryniewicki
Dupa
Pusta scena, a na niej nadnaturalnych rozmiarów anonimowa dupa. Zderzeni z tym niezwykłym, zawłaszczającym przestrzeń sceny rekwizytem, dwie pacynki i animator zostają zmuszeni do skonfrontowania się z rzeczywistością i zdefiniowania raz jeszcze swojego miejsca w świecie. W ten sposób niewyszukana metafora przegranego życia daje początek rozpisanej na trzy głosy opowieści o ludziach z marginesu społecznego: ich problemach, niespełnionych marzeniach, filozofii, etyce postępowania. A także, a może przede wszystkim, przyjaźni, lojalności i potrzebie bliskości.
Czas trwania: 45 minut
Henryk Hryniewicki lalkarz, scenograf, aktor rzeszowskiego teatru Maska oraz twórca teatru Nemno.
Teatr Terminus A QUO
Stara Kastylijka
Reżyseria: Edward Gramont
Scenariusz: Edward Gramont
Muzyka: Ojos de Brujo
Choreografia: Katarzyna Brzoza
Występuje: Katarzyna Brzoza
Stara Kastylijka to spektakl o niemożności zrealizowania swych marzeń a nawet nie tyle marzeń co możliwości powrotu do normalnego świata. Aktorka w sposób bardzo przejmujący i emocjonalny opowiada o swoich uzależnieniach, okraszając swój monolog upadłego anioła, skarżącej się niebu istoty bez szans na lepsze jutro, ostrymi czasami wręcz trudnymi do wyrażenia układami choreograficznymi, które dają jakże potrzebne wytchnienie widzom w niekończącym się skowycie. Spektakl należy do tych mrocznych spektakli TAQ, które nie zostawiają widza obojętnym, wobec brzemienia jakie dźwiga aktor.
178 premiera Teatru TAQ, miała miejsce 26 stycznia 2007 w sali im. Ryszarda Cieślaka w Teatrze TAQ. Edward Gramont napisał poemacik dla uwielbianej przez siebie Alejki Wiśniewskiej, i to był piękny poemacik o Alejce - a potem przyszedł czas działania i autor Edward Gramont przerobił ten poemacik na tekst o tematyce "upadłego anioła" wyostrzając celowo niektóre akapity, by tekst osiągnął pożądaną dramaturgię. Do tego,
na wiosnę 2008 roku po wizycie w Nowej Soli Cieszyńskiego Studia Teatralnego Bogusława Słupczyńskiego, Edward Gramont radykalnie przebudował monodram i nadał mu z pomocą Kasi Brzozy ostateczny kształt.
Kasia Brzoza, dołączyła swój taneczny kunszt do muzyki "Ojos de Brujo" i tak powstała niezła sceniczna szpryca, chwytająca mocno za serce.
Premiera: 26.01.2007
Czas trwania: 45 minut
TERMINUS A QUO założył (4 stycznia 1976 roku) i stworzył na swoje podobieństwo demiurg, brodacz i skandalista teatralny, wizjoner, mistrz pióra i twardej ręki reżyserskiej - Edward Gramont, pracując od podstaw nad formą a także metodą pracy twórczej. Pisał i tworzył, tworzył i pisał – miewał sny. To wszystko działo się i nadal ( o zgrozo!) się dzieje w mieście magicznym jakim jest Nowa Sól vel Stary Cukier gdzie uwięziony między biegunami N-S Edward Gramont wykuł swój wehikuł nieskończoności. Pomagali mu w tym początkowo anonimowi tragarze, później znani tu i ówdzie szerpowie sceniczni i obsceniczni, którzy próbowali dźwignąć z posad bryłę swego świata, swej nierzeczywistej rzeczywistości. W zbiorze aktorów, którzy zapisali się już mocno w pamięci są: Edward Gramont, Cezary Molenda, Eliasz Gramont, Irena Kasprzak, Agata Wojtkowiak, Agnieszka Buczkowska, Tomasz Michniewicz, Zdzisław Grabowski, Katarzyna Mikołajczak, Aneta Sznajdrowska, Wiesław Majos, Joanna Brzoza, Katarzyna Brzoza, Magdalena Teszner, Marzanna Jasińska, Katarzyna Turok, Agnieszka Brzóz, Jakub Kapral, Justyna Stasik, Michał Kasprzak, Marta Rudziakowicz, Przemysław Kubicki, Joanna Pałka, Tomasz Foltyn, Konrad Gramont, Anna Młynarczyk, Agnieszka Szczepanik Agnieszka Kołodyńska, Magdalena Różczka, Dorota Niemycka-Baturo, , Jarosław Bitner, Katarzyna Rybarczyk, Agnieszka Małecka, Marek Cholewa, Marek Pisarczyk, Paweł Stawarz, Daniel Kalinowski, Domiinik Złotkowski, Robert Kunysz, Agata Staszewska, Barbara Trzeciak Ewelina Szymańska, Wiesław Majewski, , Jakub Osypiński, Paweł Kutny, Marlena Lis, Anna Hofman, Joanna Bratuś, Aleksandra Samborska, Sławomir Dębowicz, Halina Lech, Adriana Boś, Piotr Lewkowicz, Piotr Osypiński, Jerz Pruski, Karol Mirowicz, Damian Kołtko, Czesława Soroczyńska, Waldemar Buśko, Sylwia Adamczak, Katarzyna Peca, Krzysztof Swereda, Magdalena Budzyniak, Marta Chorążyk i wielu innych.
Prosperita teatru to przede wszystkim twórczość, na którą złożyły się wyprodukowane przez TAQ monodramy, spektakle kameralne, widowiska plenerowe. Teatr został założony przez Edwarda Gramonta w czasach peerelu
4 stycznia 1976 roku w Zakładowym Domu Kultury “Odra” Nowosolskiej Fabryki Nici “Odra” w Nowej Soli gdzie działał do wiosny 1979 roku (został usunięty z ZDK “Odra”, na skutek zawirowań politycznych), potem przez kilka miesięcy działał w Młodzieżowym Domu Kultury w Głogowie (1979) by przenieść się na początku roku 1980 do Nowosolskiego Domu Kultury gdzie pracował do sierpnia (ponownie musiał zmienić placówkę, na skutek zawirowań politycznych. W połowie sierpnia 1980 roku teatr zmienił siedzibę na Miejsko-Gminny Ośrodku Kultury w Nowym Miasteczku gdzie pracował do 30 czerwca 1981 roku.
1 lipca 1981 roku teatr wrócił do Nowej Soli do Nowosolskiego Domu Kultury “Budowlani” przemianowanego później na “Panopticum” by wreszcie od 2005 roku działać samodzielnie pod szyldem Nowosolskiego Alternatywnego Stowarzyszenia Artystów – NASA. 10 czerwca 1994 roku, teatr otrzymał od miasta Nowej Soli salę teatralną, przy ulicy Tadeusza Kościuszki 33, która otrzymała imię legendarnego aktora Teatru “Laboratorium” Jerzego Grotowskiego - Ryszarda Cieślaka.
Kontakt:
Teatr Edwarda Gramonta "TERMINUS A QUO"
Nowosolskie Alternatywne Stowarzyszenie Artystów - NASA
ul. T. Kościuszki 33 67-100 Nowa Sól
tel. 0-68 458-38-99 tel.kom. 0-608 186-520
Dziecięca Grupa Teatralna - Banalia
Jak przeklinać
Poradnik (nie tylko) dla dzieci.
Reżyseria: Monika Adamiec
Scenariusz: na podstawie wierszy Michała Rusinka - Monika Adamiec
Występują: Karolina Kowalska, Julia Kolarz, Gabriela Warchoł, Sabina Augustyn, Agnieszka Żelazko, Romina Werelusz, Karolina Sądel, Maksymilian Zieliński, Julian Maziarz;
Jak przeklinać. Poradnik (nie tylko) dla dzieci" - to zbiór krótkich etiud teatralnych przygotowanych w oparciu o wiersze Michała Rusinka (osobistego sekretarza noblistki Wisławy Szymborskiej).
Na spektakl składa się 12 wierszy, których bohaterami są dzieci, ich codzienne problemy, emocje oraz sposoby reagowania na nie i rozwiązywania ich. Zdarza się, że w trudnych sytuacjach jedynym wyjściem jest po prostu dać upust swoim emocjom. My pokażemy jak to zrobić, by było śmiesznie i nikogo nie krzywdziło.
Premiera: 24.06.2014
Czas trwania: 15 minut
Dziecięca Grupa Teatralna "Banalia" w obecnym składzie spotyka sie na swoje praktyki "okołoteatralne" od września 2012 r. Spotykamy sie w Młodzieżowym Domu Kultury w Rzeszowie , a członkami zespołu są uczniowie wyższych klas szkoły podstawowej i gimnazjaliści.
W dotychczasowym repertuarze teatru znalazły sie głównie wiersze. Pierwszy pokaz warsztatowy przygotowany przez Grupę "Banalia" - pt. "Czarna dziura", na podstawie wierszy Joanny Papuzińskiej, odbył się w czerwcu 2013r. Rok później, w czerwcu 2014r. młodzi aktorzy zaproponowali młodym widzom "Jak przeklinać. Poradnik (nie tylko) dla dzieci", spektakl oparty na wierszach Michała Rusinka.
SPEKTAKLE GOŚCINNE
Krzysztof Gmiter
Nieśmiertelność raka
Scenariusz na podstawie "Roberto Zucco" Bernarda-Marie Koltèsa.
Reżyseria: Claire Mahfouf Varga Gmiter
Muzyka: Atilla Varga
Multimedia: Piotr Ostrowski
W roli Roberto Zucco: Krzysztof Gmiter
Roberto Zucco jest seryjnym mordercą. Ale Zucco nie zabija z konieczności czy z pasji. Nie jest ani zbrodniarzem, ani mścicielem.
"Jestem normalnym, rozsądnym chłopcem. Nigdy nie rzucałem się w oczy [...] Nie jestem bohaterem. Bohaterowie są zbrodniarzami."
Spektakl inspirowany życiem prawdziwego seryjnego mordercy Roberto Succo, który w latach 1981-88 zamordował co najmniej pięć osób (szacuje się, że było znacznie więcej) na terenie Włoch, Francji i Szwajcarii. Nie doczekał procesu, popełnił samobójstwo.
To pierwszy projekt sceniczny duetu Claire Mahfouf Varga Gmiter /Krzysztof Gmiter
Claire Mahfouf Varga Gmiter – francuska aktorka i reżyserka, absolwentka Schauspielschule Charlottenburg w Berlinie oraz wiedzy o teatrze na Uniwersytecie Lumière Lyon 2. Od 2008 roku aktorka w Uckermärkische Bühnen Schwedt (Niemcy); od 2012 roku rezyduje i tworzy również w Polsce.
Krzysztof Gmiter – lider teatru 6 i PÓŁ; aktor i tancerz; pedagog tańca; twórca projektów interdyscyplinarnych, łączących teatr dramatyczny, taniec współczesny oraz sztukę wizualną; uczestnik wielu projektów w kraju i za granicą; współpracował m.in. z Teatrem ANU z Berlina, Teatrem Novogo Fronta z Czech czy Teatrem Kana ze Szczecina.
Studio Teatru Wyobraźni
Tańcząca wg Sarah Rubin
Reżyseria: Urszula Korpysz, Mirosław Majewski
Scenariusz: Urszula Korpysz, Katarzyna Tomczyk
Choreografia: M. Majewski, V. Makowskyj
Występuje: Katarzyna Tomczyk
Premiera: 30.06.2014
Czas trwania: 30 minut
Adam Sokolnicki
Lęk Paranoika
Scenariusz: Adam Piekarzewski
na podstawie utworu Stephana Kinga ,,Paranoid: A. Chant"
Akcja spektaklu tylko na pozór toczy się w świecie urojeń chorego człowieka. Tak naprawdę opowiada ona o toksycznej rzeczywistości, z którą spotykamy się każdego dnia. Fałszywi demagodzy, lęk przed drugim człowiekiem, chorobliwa podejrzliwość, zwątpienie w jakiekolwiek wartości. Uświadomienie sobie prawdy o tym, co nas boli i dotyka może stać się pierwszym krokiem do odważnego zaświadczenia o ukrytej na dnie naszego serca nadziei...
Teatr Hesperydy
Czapa, czyli śmierć na raty
Reżyseria: Elżbieta Dopieralska
Scenariusz: Janusz Krasiński
Występują: Agata Kmieć, Małgorzata Kozak, Justyna Dywańska
Czapa, czyli śmierć na raty - W więziennej celi dwie wielokrotne morderczynie czekają na zatwierdzenie wyroku śmierci. Zgodnie z procedurą od orzeczenia kary do jej wykonania musi upłynąć czas określony przepisami. Skazane wpadają na pomysł ustawicznego przesuwania terminu egzekucji. Dobrowolnie przyznają się do nie ujawnionych jeszcze zbrodni, co pociąga za sobą konieczność wdrożenia nowego śledztwa. A potem znowu: sąd, "czapa" i jeszcze dwa miesiące do zatwierdzenia wyroku - może w tym czasie coś się zdarzy, jakiś cud, rewolucja, nowa wojna albo nowa władza. Niestety, zasoby zamordowanych przez Kuźmę i Olesia osobników zaczynają się kurczyć.
Premiera: 14.06.2014
Czas trwania: 70 minut
GOSPODARZE
Teatr OKO
Topiel
Reżyseria: Marcin Woszczewski
Scenariusz: Marcin Woszczewski i grupa
Światła: Marcin Woszczewski
Występują: Marcela Dąbrowska, Paulina Iwaniszczuk, Patrycja Piłat, Oliwia Rymarczyk, Aleksandra Sawczuk, Izabela Smal, Aleksandra Walczuk, Karolina Zielińska, Przemysław Kluziak, Patryk Połajdowicz.
Więcej informacji: http://teatroko.art.pl/biezace/topiel2
Premiera: 06.12.2008/05.04.2014
Czas trwania: 35 minut
Teatr OKO
Zadra
Reżyseria: Marcin Woszczewski
Scenariusz: Marcin Woszczewski według dramatu Richarda Rashke pt.: „Droga Estero” w tłumaczeniu Marka Bema
Światła: Marcin Woszczewski
Muzyka: Bruno Coulais; (fragmenty):
Występują: Anna Dadas, Katarzyna Dadas, Marcin Woszczewski
Spektakl powstał w konsultacji z Muzeum Pojezierza Łęczyńsko – Włodawskiego wraz z filią Muzeum Byłego Hitlerowskiego Obozu Zagłady w Sobiborze oraz Stowarzyszeniem „Przyjaciół Upamiętnienia Sobiboru”.
Więcej informacji http://teatroko.art.pl/biezace/zadra2
Teatr OKO
Ciacho
Reżyseria: Marcin Woszczewski
Scenariusz: Marcin Woszczewski według tekstu Maliny Prześlugi pt.: „Jestem prawdziwą mężczyzną”
Występuje: Marcin Nawrocki
Światła: Marcin Woszczewski
Więcej informacji : http://teatroko.art.pl/biezace/ciacho
Festiwal organizowany w trakcie projektu:
Animatorzy z Doliny podbijają Wyżyny
Projekt współfinansowany ze środków Unii Europejskiej w ramach Przyznanej Pomocy na operacje z zakresu małych projektów w ramach działania 413 „Wdrażanie lokalnych strategii rozwoju” objętego PROW na lata 2007-2013 ,pt.: „Animatorzy z Doliny podbijają Wyżyny” realizowany przez Gminny Ośrodek Kultury w Rudzie-Hucie.
